مصطفی عبداللهی، کارشناس حوزه فولاد در رابطه با تاثیر افزایش فاصله دلار نیمایی و آزاد بر صنعت فولاد بیان کرد: در آغاز سال ۱۴۰۳ از روزی که بحث دلار نیمایی برای مقاطع فولادی و شمش‌های القایی مطرح شد، تمام صادرات رسمی کشور به حداقل رسید؛ به گونه‌ای که می‌توان گفت میزان صادرات حداقل به ۱۰ درصد و یا کمتر از آن رسیده است. از طرفی، برخی فعالان با کارت‌های بازرگانی یکبار مصرف، محصولات موجود در بازار را تهیه کرده و بدون بازگشت ارز آنها را صادر می‌کنند که در این صورت، حتی دلار آن به کشور باز نمی‌گردد.
وی در ادامه اضافه کرد: چنین تصمیم اشتباهی در بانک مرکزی و وزارت صمت باعث ضرر حدود ۳ میلیارد دلاری در بخش صادرات نورد شده است. بر همین اساس، انجمن نوردکاران در تلاش بوده تا این موضوع را به اطلاع مقامات بالاتر برساند که این اتفاق، چه آسیب‌هایی به فولاد کشور وارد میکند.
عضو انجمن نوردکاران فولادی تصریح کرد: از طرفی، به دلیل راکد بودن پروژه‌ها و بازار مسکن در داخل، مصرف فولاد به حداقل رسیده است. بر همین اساس، صادرات در شرایط فعلی تنها امید فولادسازان بود که متاسفانه اشتغال ۸۰ هزار کارگر را به چالش کشیده و مشکلات زیادی را سر راه آنها قرار داده است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: از سوی دیگر، با توجه به اینکه افزایش قیمت برق و گاز سال گذشته را عطف به ماسبق کردند و فیش‌های آنها را در اسفندماه برای کارخانجات افزایش قیمت دادند، تنها راه چاره فولادی‌ها همین بحث صادرات بود. حتی کارخانجات شمشی که زیرنظر ایمیدرو نیستند، نیز به مشکل برخورده‌اند؛ چرا که زمانی که نوردکاران صادرات نداشته باشند، مجبورند شمش کمتری خریده و با ظرفیت کمتری تولید کند.
